Inmiddels ben ik alweer een beetje verder. Zo had ik gisteren een gesprek met de endocrinoloog over de nieuw ingezette weg. Maar daarnaast ben ik ook druk bezig met de ontwikkeling van mijn nieuwe eigen ik. Soms met een stap terug, maar momenteel voelt het toch alsof ik weer stappen in de juiste richting zet.
Lees verderKlinefelter
Gesprek met de endocrinoloog
Zo’n 10 dagen geleden had ik dan eindelijk het telefonisch doornemen van de uitslagen uit een urineonderzoek en een zeer uitgebreid bloedonderzoek. Ik kon van te voren al wel de bloedwaarden inzien, zo fijn dat dat tegenwoordig kan middels een app van het ziekenhuis. Ik kon me in die zin dan ook alvast wat voorbereiden op het gesprek met de endocrinoloog en ook al mijn bedenkingen over de testosteronsuppletie meegeven.
Lees verderHormoon gedoe!
Heb je het syndroom van Klinefelter, dan staat er vaak al één ding vast: je hebt een enorm gedoe met je hormonen. Ook niet zo gek, gezien dit toch wel in de aard van de aandoening ligt, maar het maakt het niet veel leuker erop. Voor de meesten onder de mannen met het syndroom van Klinefelter kiezen voor testosteron, een kleiner deel voelt zich toch meer vrouwelijk en kiest ervoor om de transitie aan te gaan om vrouw te worden. En er bestaat nog altijd een deel van de mannen met het syndroom die bewust ervoor kiest om géén hormonen te gebruiken.
Lees verder
Jaarlijkse controlebezoek; Ziekenhuis vs. huisarts (deel 2)
In 2017 schreef ik het eerste deel met de vergelijking tussen de jaarlijkse controlebezoeken versus de huisarts die deze zorg overneemt. Inmiddels zijn we ook weer 3 jaar verder en kan ik toch wel stellen dat mijn beeld hier opnieuw in is bijgesteld. Of dit in positieve zin is? Daarover deze blog…
Lees verderJaarlijkse controlebezoek; Ziekenhuis vs. Huisarts
Ik had al deze blog willen schrijven, maar ben er helaas nog niet eerder aan toegekomen. Sinds dit jaar ben ik namelijk overgegaan naar de huisarts voor de jaarlijkse controle. Niet dat mijn huisarts zoveel weet over het syndroom van Klinefelter (met alle respect overigens), daar ik de enige patiënt in zijn praktijk ben met deze aandoening. Maar naar aanleiding van de wijzigingen bij de zorgverzekeraar, heb ik die keuze toch gemaakt. Zijn er verschillen in de controle en diagnostiek? Ja zeker! Daar ga ik het hebben in mijn blog vandaag.
Toffe dingen: om blij van te worden
De laatste tijd heeft mijn blog vooral in het teken gestaan van een experiment met betrekking tot mijn testosterongebruik, maar over mijzelf is het de laatste tijd eigenlijk best rustig geweest op deze blog, terwijl er eigenlijk zoveel gedaan is, zeker in de afgelopen maand. Eén ding is zeker: ik vind het onwijs tof wat er momenteel in ontwikkeling is. Lees verder
4 jaar
![20151015_192230[1]](https://ikenmijnklinefelter.files.wordpress.com/2015/10/20151015_1922301.jpg)
Je was er eigenlijk altijd al, vanaf mijn geboorte keek je al naar mij en achtervolgde je me. Toch heeft het een lange tijd geduurd voordat wij elkaar ontmoette.
Emotionele rollercoaster
Ik zit met toch weer in een emotionele rollercoaster. Ik vind eigenlijk niets leuk, ik vind mezelf niet leuk, wat ik aan het doen vind vind ik niet leuk en kan me al helemaal niet voorstellen dat anderen mij leuk zouden kunnen vinden. Kortom, het dipje is er weer en dat was waarschijnlijk al te merken in mijn vorige blog.
Wat zeggie?
Afgelopen week was het weer een drukke week, veel gewerkt bij verschillende bedrijven, een training gehad in mysteryshoppen, nog wat visits meegepakt en daarnaast: nog aan het dokteren geweest. Daarover ga ik het dan ook vooral hebben in mijn blog van vandaag…
Vechten tegen mijn verdriet en gevoel
Het was mij toch wel weer een weekje… Het begon zo goed, tot ik verschillende confrontaties kreeg, die mij op dit moment toch wel wat in een dipje hebben gestuurd en wat verdriet over voel: de onvruchtbaarheid. Een terugkerend thema, helemaal denk ik voor de (jonge) Klinefelter-man, waar ik er één van ben.