Sinds 2020 ging ik over, na contact met de endocrinoloog, om van tostran gel naar sustanon injecteren. Dit nadat ik 9 jaar lang de gel aanbracht en in mijn bloedbeeld, maar ook mijn gevoel van enorme vermoeidheid niet goed zijn werk meer deed. Ik had al in Ik en mijn Klinefelter vertelt over de depot-injecties, waar Sustanon ook onder viel en hoewel je met injecties weefsel beschadigd, was het nog de enige optie zonder over te gaan naar Nebido, die een nog langere depotinjectie zou geven van 3 maanden. Je zou denken, een ideale oplossing, tot ik een aantal maanden geleden al eens contact wilde vanwege de dosering en de effecten op de libido en meer aspecten uiteindelijk. Gisteren had ik dan het consult met de endocrinoloog. In deze blog vertel ik mijn ervaringen met sustanon, de effecten op de libido en ik neem tevens de effecten op eetgedrag mee.
Het lijkt op zich zelf een mooi middel, en dat is het ook zeker. In tegenstelling tot de testosterongel, welke je aanbrengt in de huid en zo langzaam in de bloedbaan terecht komt, is de effectiviteit van het middel een stuk groter. Immers komt er een depot van testosteron (snelwerkende, middelsnel werkende en langwerkende esters) in de spier die alles benut en afzet in de bloedbaan. Bij de gels (In Nederland word met name Tostran en Androgel voorgeschreven), die met een mooi woord transdermaal werken, is deze effectiviteit een stuk lager, volgens het Farmacologisch Kompas is dit maximaal 14%, waarbij de sustanon injecties een effectiviteit belooft van tot 90%. Een fors verschil dus. Een goede reden dus geweest om over te stappen gezien het niet meer goed deed als wat het beloofd. Zie ook een eerdere blog over het verschil die ik toen ervaarde tussen de testosterongel versus de injecties.
De cyclus van Sustanon
Ik injecteerde mijzelf elke 18 dagen met Sustanon, de laatste periode met behulp van een hulpmiddel. Tijdens zo’n depotinjectie kreeg ik 250 mg testosteron met de verschillende esters. De cyclus periode heeft wat gevarieerd tot 18 dagen; eerst begon ik met 21 dagen, later werd het 14 dagen en uiteindelijk met wat schuiven naar 18 dagen. Na het injecteren duurt het 24 tot 48 uur voor het op de maximale levels zit van het middel. In de laatste 3 tot 4 dagen voor de nieuwe injectie vernam ik werkelijk dat het beneden niveau zat. Deze periode noemde ik gekscherend ook wel de mannenmenstruatie. Ik kom daar later op terug. Dit herhaalde zich en ik had ook gehoopt dat ik in de loop van de periode mij beter kon leren te reguleren ten aanzien van de bijwerkingen van de Sustanon mij bood. Helaas was het verschil tussen de pieken en dalen erg groot dat dat niet goed lukte. Zo heb ik ook bloedwaarden gemeten: 24 uur na de injectie en 24 uur voorafgaand de volgende injectie en deze waarden waren niet mals. Zo ging de spiegel van 6,2 nmol/l testosteron naar op zijn hoogste 60 nmol/l testosteron. Terwijl de referentiekader voor een goede testosteronspiegel tussen de 10 en 35 nmol/l ligt. Toch wel forse verschillen, helemaal als je dan nagaat dat je in de piek (na injectie) zo hoog komt te zitten, kun je nagaan dat dit effect heeft op het lichaam, net als beneden de ondergrens, effecten heeft.
Bovengrens: enorme libido
Eén van de eigenschappen die sowieso bekend is van testosteron is dat het de seksdrive, ofwel de libido, beïnvloed. Ook vrouwen hebben een klein beetje testosteron in hun hormoonspiegel zitten. Maar een hoge dosering testosteron in het bloed, betekent ook dat de libido fors toeneemt. Zelfs in bepaalde mate dat bijna alle gedachten uitgaan naar seksualiteit of dubbelzinnige gedachten. Zo ver dat het ook gewoon niet grappig meer is. Aan het begin van de injecties was ik op zich nog wel oké ermee dat de libido fors toenam in de eerste week en ik had ook wel de hoop dat ik het na inmiddels 3 jaar beter zou weten te reguleren. Helaas blijkt dat niet en dan is het erg vermoeiend om om hier zoveel hinder van te hebben, dat het voor een deel je leven meer beheerst dan je lief is. Natuurlijk heeft het ook zijn voordelen van de injecties versus de gel zoals ik eerder beschreef, want er kan een overdracht plaatsvinden op je (vrouwelijke) partner waardoor haar hormonen op de hobbel gaan, maar tegelijkertijd begon mij dit ook zo in de weg te gaan zitten, dat ik me afvroeg: hoe nu verder? Ik injecteer namelijk 1 ml sustanon wat gelijk staat aan 250 mg testosteron elke 18 dagen, moet ik dat dan uitstellen, terwijl ik eigenlijk op de laatste dagen me al minder fit voel of moet ik misschien over gaan naar 0,5 ml sustanon maar dan elke 10 dagen bijvoorbeeld injecteren. Wat is nou wijsheid? Mijn huisarts vond alles wel prima, maar de effecten op mijn lijf; daar had hij niet echt verstand van. Dus toch weer een verwijzing gekregen voor mijn endocrinoloog.
Ondergrens: Mannenmenstruatie
Als ik vervolgens onder de ondergrens dook in de laatste dagen voor de nieuwe injectie tot de volgende injectie weer maximaal was ingewerkt, had ik altijd last van hoe ik het gekscherend noem de mannenmenstruatie. Op de bloeding na, herkende ik de symptomen die overeen komen, wellicht ook omdat bij vrouwen op dat moment de oestrogenen hoog zijn en de testosteron laag, dat die hormoonspiegels in die zin bij een ondergrens ook een lage testosteron geeft en een verhoudingsgewijs hogere oestrogeenspiegel. In deze dagen was ik altijd meer prikkelbaar, sneller geïrriteerd, een korter lontje en bovenal: mijn eetgedrag was totaal anders. Zo had ik meer de behoefte aan zoeter eten en heb ik ook grotere kansen op eetbuien. En dat herkende ik in die zin niet van de periode ervoor dat ik Tostran gel gebruikte. Ja, daar had je dagelijks een piek (in de ochtend) en een dal (in de nacht als je sliep), maar die waren verhoudingsgewijs niet zo groot als de bloedwaarden laten zien bij de injecties. En dat wil ook niet, als je nagaat dat de resorptie maximaal 14% is bij een gel.
Beste endocrinoloog: wat nu?
Dus, zowel in de bovengrens als de ondergrens heeft het voor mij geen prettige ervaringen. Er tussenin, als het dus wat op het gemiddelde zit, is het best te overzien, maar daarbuiten heeft het in beide gevallen niet de gewenste effecten en is het moeizaam het te reguleren. Dus de endocrinoloog met enige moeite raadplegen. Wat is nu wijsheid? Moet ik de Sustanon injectie interval vergroten of verkleinen met een lagere dosering?
Het antwoord van de endocrinoloog was wat anders dan verwacht. Hij gaf aan: het zijn vervelende bijwerkingen, ik kan me best indenken dat het niet fijn is. Maar ik denk dat ik je dan toch weer zou voorstellen om naar de gels te gaan. Zou je dit willen proberen? Waarop ik aangaf, dat is op zichzelf prima, behalve dat de opname van de gels de reden was om over te stappen naar de Sustanon. Met andere woorden; ik wil niet eindeloos blijven experimenteren met doseringen en dergelijke en ik wil duidelijke kaders. Hij vroeg me wat ik daarin voorstelde, dus ik gaf aan dat ik het dan maximaal 2 maanden wilde proberen. Dus vandaag heb ik de Androgel bij de apotheek opgehaald. En het is een nieuwe verpakking; toen ik voor het eerst androgel had, was het aan het begin van de diagnose Klinefelter en zat het nog in irritante zakjes waar je net niet alles uit kreeg. In dat opzicht is een pompflacon een hele verbetering in het doseersysteem. Er is afgesproken te starten op het moment dat ik anders mijn volgende injectie zou zetten. In mijn geval zou dat dan 20 december zijn. Ik ben dus benieuwd naar hoe dit gaat verlopen. Maar ook; is dit dan toch het einde van de mannenmenstruatie? Dat er wat libido blijft, dat mag natuurlijk, zeker als man, zolang dat ook maar beheersbaar is.