Testosteron: Gel versus injecties

Hoewel ik nog maar een relatief korte periode de sustanon injecties aan mezelf toedien van iets korter dan 6 maanden (na circa 8 jaar gel te hebben gesmeerd), kan ik toch wel al een goed beeld vormen over de verschillen in testosteron suppletie. Als je voor de keuze staat of wellicht de keuze heroverweegt, dan kan deze blog nog wel eens interessant zijn, of omdat je toch er meer over wil weten.

Er zitten sowieso natuurlijk al verschillen in de samenstelling van de producten. Een gel breng je op de huid aan, een injectie gaat rechtstreeks in het lijf. Dus ook in de klinische waarden zitten verschil. De absorptie van een injectie is met zo’n 90% vele malen hoger dan de gel die maximaal met 14% opgenomen word in het lijf. Ook de afbreeksnelheid is daarmee korter bij de gel dan bij de testosteron middels een injectie. Via de sustanon-injectie injecteer ik per keer 250 mg met verschillende esters, terwijl ik bij de tostran dagelijks 80 mg aanbracht en in theorie dan slechts 11 mg opnam (exact weet je het niet). De gel werd niet dagelijks even goed opgenomen, waardoor de uiteindelijke bloedbeelden ook meer schommelde.

Maar als ik kijk naar gevoel en beleving, dan zitten er wel grote verschillen in, helemaal met mijn vriendin moest ik bij de gel zo goed opletten dat zij geen “kruisbesmetting” kreeg van de gel (waardoor haar hormonen op de hobbel gaan), terwijl ik dat bij de injecties niet heb. Maar ik vind een ander aspect wel een stuk duidelijker naar voren komen: ik heb namelijk het gevoel bij de injecties dat (ondanks de piek aan het begin) ik me stabieler voel. Ik heb het gevoel dat ik weer wat meer energie heb, al dan niet in combinatie doordat de vitamine D ook weer beter in balans komt (het is dus geen zuivere wetenschap in dat opzicht). In plaats van dagelijks een piek te hebben, heb ik nu eens in de twee weken een wat grotere piek. Maar omdat die piek verdeeld is over een paar dagen, kan ik er wat beter mee omgaan dan dat het dagelijks kan verschillen in pieken en momenten, afhankelijk van hoe goed een gel word opgenomen.

Hoewel ik eerder altijd aangaf; geen vreemd spul in mijn lijf als het niet echt nodig is, zie ik tegelijkertijd door de opgedane ervaring dat het wel degelijk nodig is geweest op mijn lijf, mijn lichaam. Alleen op deze wijze kon er blijkbaar meer stabiliteit in de testosteronlevels aangebracht worden. Daarbij is ook de kanttekening dat ik tegenwoordig de injecties zelf kan zetten door mijn beroepsvorming, terwijl toen ik eerder de overweging had en koos voor gel, ik nog niets in de zorg deed en geen handeling wist daarin uit te voeren. Maar met de kennis van nu zou ik misschien de vraag hebben gesteld bij de endocrinoloog of arts als ik niet kan injecteren, of dat mijzelf geleerd kan worden. Ik zag destijds namelijk ook op tegen de hoeveelheid te maken afspraken met de artsen en eerlijk is eerlijk; ik hou er ook wel van om een beetje de controle in handen te hebben.

Dus nu ik zelf kan injecteren en het komt me toevallig niet uit op de dinsdagochtend, dan kan ik ook op dinsdagavond, woensdag of donderdag de injectie zetten.

Samenvattend kan ik dus wel zeggen dat voor mij de injecties een totale verbetering heeft gegeven in stabiliteit. Verhoogde libido blijft, ook met injecties, maar daarin zie je vooral in de eerste week de piek. Ik zie de voordelen van injecties ook ten aanzien van het hebben van de (vrouwelijke) partner waardoor je geen hormoonoverdracht hebt. Tenslotte is het tegenwoordig zo, althans in Nederland, dat ze graag je leren injecteren als je dat zelf wil. Daardoor ben je nog meer baas over je eigen agenda.