Vorig jaar schreef ik al een blog over de veranderingen van attractiepark Slagharen en het mindervalide beleid nadelig veranderde voor mensen met Autisme. Ik besloot om naast de blog een klacht in te dienen bij het College Rechten van de Mens. Nu bijna 9 maanden verder, is er het nodige gebeurd. Meest positieve mag gelijk gezegd worden: Attractiepark Slagharen heeft per 1 mei jl. besloten om het beleid weer aan te passen, waardoor mensen weer zonder begeleider zelfstandig een attractie mag betreden. Menig mens zou zeggen: prima, de gewenste uitkomst is behaald. Waarom ik dan toch het oordeel aan houd? Dat vertel ik in deze blog.
Ik werd gevraagd door het College Rechten van de Mens wat ik wilde met mijn klacht. Wilde ik het intrekken, dan was het prima. Toch besloot ik na overwegen om het oordeel aan te houden. Misschien niet dat ik daar fysiek aanwezig hoef te zijn omdat uit de correspondentie al duidelijk de informatie is te halen. In beginsel moet ik gewoon duidelijk aangeven dat ik tevreden ben over de uitkomst dat attractiepark Slagharen toch de regeling heeft aangepast. Al vind ik het jammer dat attractiepark Slagharen hun eigen afspraken, namelijk mij informeren, niet is nagekomen. Ook vind ik het jammer dat er voor (voormalig) abonnees die hierdoor een nadeel hebben ondervonden, geen tegemoetkoming biedt, ondanks herhaaldelijk vragen via het secretariaat van het College Rechten van de Mens.
TÜV stelt geen eisen ten aanzien van de begeleiding
De TÜV is de keuringsinstantie in Nederland die attracties van attractieparken in Nederland, maar ook vaak in het buitenland beoordeeld op veiligheid. Ik heb dan ook voorafgaand contact gehad met de TÜV om hen te vragen -na een eerder verweer van attractiepark Slagharen dat de maatregel van begeleiding was genomen i.v.m. veiligheid- hoe het precies zit met de eisen die gesteld worden inzake de veiligheid en het betreden met autisme. De TÜV stelde dat zij niet ingaan op hoe een park het beleid voert, maar dat er in de veiligheidsvoorschriften van de TÜV vermeld staan dat iemand wel veilig een attractie moet kunnen ontruimen op mondelinge instructies.
Zaak aanhouden voor de toekomst
Ik heb besloten om de zaak aan te houden voor de toekomst. Niet specifiek ten aanzien van attractiepark Slagharen. Maar omdat in deze zaak twee cruciale aspecten zitten waar een oordeel handig voor is. Te weten:
- Om gebruik te maken van voorzieningen (bv. prikkelarme ingangen) is het verplicht een begeleider mee te nemen.
- Deze begeleider dient in bezit te zijn van een geldig entreebewijs (in geval van Slagharen, was dit 100% van het bedrag)
Deze twee aspecten kun je kopiëren naar tal van andere locaties. Waarbij het goed is om hier een duidelijk oordeel over te houden door het College Rechten van de Mens.
Gebruik maken van voorzieningen, mits begeleidt
Het is goed om hier duidelijkheid over te krijgen voor andere locaties. Mag een locatie dus verplicht stellen dat er een begeleider noodzakelijk is? En mag een locatie dan voorzieningen niet langer aanbieden zodra je geen begeleider hebt (of kunt krijgen). De regeling word op heel veel locaties aangeboden, niet alleen binnen attractieparken, maar ook te denken zijn aan branches als dierentuinen, musea, theaters etc.
De begeleider dient in bezit te zijn van een geldig entreebewijs
Het mag voor zich zelf spreken dat een geldig entreebewijs logisch is. Maar wat hier wringt is dat in geval van attractiepark Slagharen het geval was dat vanuit hun dit de vereiste was dat de begeleider mee moest (en ook de attracties in). Daarbij stelde het park de vereiste dat deze begeleider dan 100% van de entree betaalt. Met andere woorden: er werd dan onderscheid gemaakt dat iemand met een beperking altijd voor minimaal twee mensen moet betalen, waar een bezoeker zonder beperking, minimaal voor één persoon moet betalen. Daar word dus het onderscheid gemaakt en mensen dan nadelig behandeld omdat ze een voorziening nodig zijn.
Deze situatie is ook kopieerbaar naar tal van andere locaties. Zo is het bij Bobbejaanland bijvoorbeeld nog steeds de oude regeling van kracht zoals attractiepark Slagharen deze vorig jaar verscherpte, terwijl het onder dezelfde attractiegroep valt en onder dezelfde keuringsinstantie. Maar ook is dit kopieerbaar naar talloze andere locaties. Het is daarom goed dat het College Rechten van de Mens zich uitspreekt over deze kwestie. Mag een locatie dan ook van zo’n begeleider, als men die verplicht stelt, vereisen dat de entreekosten voor 100% van de begeleider voor rekening komt voor iemand met een beperking? Of mag een locatie in zo’n geval geen financiële vergoeding vragen voor het entreebewijs?
Dit laatste kan alsnog gevolgen hebben voor attractiepark Slagharen overigens, ook in de nieuwe situatie bij de bandjes waarin iemand een begeleider nodig heeft om in een attractie plaats te nemen, mag voor die begeleider dan een financiële vergoeding worden gevraagd voor 100%? Of misschien een gereduceerd tarief?
18 juni
In theorie is op 18 juni de zaak gepland bij het College Rechten van de Mens zoals het nu staat, maar ik begreep van het secretariaat dat men ook wel zoveel informatie had, dat ze het soms ook wel schriftelijk afhandelen, tenzij attractiepark Slagharen zou pleiten voor een onderzoek. Zodra hier meer uiteindelijk een uitspraak over komt, zal ik het delen in een blog in elk geval.