Gisteren was het weer zover. Eens in de zoveel tijd heb ik dat heel extreem: een haat-mijn-tieten-dag. Het begint al bij het opstaan. En zie ik ze weer, mijn tieten… En zit ik te zuchten van, ja, wat gaan we vandaag eens doen? Mijn bedrijfs T-shirts zijn allen sowieso al wat ruimer gelukkig. Dan zien mensen niet gelijk: boem, die vent heeft tieten. Maar toch, ik zie het echt heel duidelijk. En ik bekijk het gelijk van boven, leg mijn hand onder de tiet, op de tiet.. Nee; het zit niet zoals ik me comfortabel voel.

En dan toch; ik zie het heel goed. Zo als in mijn werkshirt hier links. Dan is het gewoon voor mij zo duidelijk te zien, dat ik me echt niet relaxt voel. En dan is het zo dat ik nu wat overgewicht heb en dat misschien minder opvalt, maar toch… Het stoort mij gigantisch in hoe ik eruit, en overgewicht maakt mij persoonlijk nog minder uit dan de tieten die ik erbij heb. Ook al zou ik een Obelix zijn, zonder de borstvorming zou ik nog tevreden zijn. En misschien zie jij het niet zo, maar ik zie het echt wel, en elke dag voel ik me weer geconfronteerd met: wat ga ik aan doen en op een haat-mijn-tietendag, is dat eigenlijk nog veel erger.

Gisteravond was het dan ook dubbelzinnig en in mijn beleving “erg”, omdat ik mezelf moest presenteren en verkopen bij een Ladiesnight bij de sportschool HealthCity bij mij in de buurt. En dan sta ik wederom voor de keuze; wat ga ik aandoen? Valt de borstvorming niet te veel op? Uiteindelijk toch beslotenom mijn zwarte vest eerst aan te trekken. Ik had nog geen idee hoe druk het zou worden en hoe warm het er is. Maja, toch maar de vest mee. Uiteindelijk is het flink druk geweest en op een bepaald moment toch maar mijn vest uit gedaan. En op het moment dat ik dan bezig ben met het masseren, ben ik daar ook minder mee bezig, dan moet er gedaan worden waar mensen voor komen: de stoelmassage. En dan erna zo vlug mogelijk weer het vest aan, want dan slaat de schaamte en onzekerheid weer toe.

Eigenlijk is de zomer sowieso voor mij een hatelijke periode met de borstvorming; je kan het dan minder goed bedekken met kleren en zal al sneller naar kort over gaan om jezelf cool mogelijk te houden, maar dat gaat niet op met de borstvorming. Wederom een keuze tussen twee kwaden. Gisteren zei Karlijn nog, dan doe je toch een BH aan die het minder maakt. Uhhh, ik wil me juist géén vrouw voelen, met een BH voel ik me juist meer vrouwelijk… Dan maar de tieten laten hangen. Ik heb al eens gewoon verband erom gedaan, maar dat werkte ook niet echt. Volgens mij was dat ooit de inspiratie uit een of andere film.

Ja, ik ben het eigenlijk meer dan zat, zat om borstvorming te hebben. Maar ja, het is wachten, wachten op je beurt. Wachten op de operatie, waar tot dusver nog geen operatiedatum van bekend is. Ik zou deze week nog kunnen bellen, maar heb maar weinig vertrouwen erin dat het zoden aan de dijk zet, met name omdat, wanneer ik mijn naam al noem, ze weten wie ik ben en nog geen duidelijkheid kunnen geven. Tot die tijd zal ik wel vaker een “Ik-haat-mijn-tieten-dag” hebben.

Deel dit: