Die gedachte houd me nu al een paar dagen bezig, eigenlijk door de gebeurtenis van een vriendin waar de vader van een agressieve vorm van kanker heeft… Wat nu als iedereen die ik lief heb, er niet meer zou zijn, mijn oma’s en opa’s zullen eerst gaan, gevolgd door mijn (nu nog) jonge ouders (ze zijn pas 43 en 47). Dan heb ik nog mijn jongere zusje en vrienden/vriendinnen. Maar die band is lang niet zo hecht als met de personen die ik nu lief zou hebben en als Klinefelter-man is eigenlijk één ding zeker: je zou nooit kinderen kunnen krijgen van jezelf… Het is dus een best deprimerende gedachte als je nadenkt over de toekomst van je leven… Als ieder die je lief hebt er niet meer is.

Ik zie het ook wel terug bij de lotgenotengroepen, men is er wat ouder en sommigen lopen wel degelijk met het probleem: ik word ouder en mensen in mijn omgeving die ik lief heb, die breng ik één voor één weg, op een bepaald moment is er ook weinig meer om voor te leven, en dan is dat voor een Klinefelter-man natuurlijk vrij deprimerend te noemen. Want dan leef je misschien nog voor broers, zussen, en vrienden, maar als dat ook allemaal minder worden, en zij wel hun gezin hebben. Ik kom nu dan ook wel in de fase waarop vrienden zich meer en meer beginnen te settelen, samen gaan wonen en (in mijn ogen een logisch gevolg dan zou zijn) dat ze ook met kinderen zich gaan bezig houden (ze hebben allen een kinderwens). En tja, daar sta je dan met je onvruchtbare balzak waar wat losse flodders uit komen en een partner vinden van de eigen leeftijd lastig is omdat ze zo nodig hun klapperende eierstokken aan het buiten hangen zijn. Nee, ik moet heb in het daten daarin toch hebben van of vrouwen die bij voorbaat al open staan voor alternatieven, of al een kind hebben en dat prima vinden, een vrouw die geen kinderen wil krijgen of jonge vrouwen die nog bezig zijn met carrière, school of wat dan ook… En al het overige met klapperende eierstokken, dat is bij de eerst zin al vaak gelijk in het daten “Ik denk niet dat wij een toekomst kunnen hebben”. Dan heb je bij mij inmiddels de verkeerde… En zeg ik op mijn beurt twee opties; “Ach, zullen we dan maar gewoon neuken, kun je alvast oefenen.” of ik stuur ze naar de spermabank “Ook singles kunnen sperma pinnen, succes!”. Als mensen zo kort door de bocht naar mij gaan reageren over mijn onvruchtbaarheid, waar ik niets aan kan doen, dan krijgen ze ook een klote-opmerking terug.

Soms lijkt het even makkelijk te gaan met je gedachten, of met het gegeven dat je weet dat je onvruchtbaar bent, maar de laatste dagen weer een “dal” waarin ik me dan weer even bevind en de gedachten over de verschillende zaken laat gaan, zeker ook omdat ik weer single ben, ook omdat ik weer aan het daten ben en het vinden van een leuke, lieve vriendin en je weer eens word geconfronteerd met het feit dat je onvruchtbaar bent zorgt er mede voor dat ik dit soort gedachten in mijn hoofd geprint krijg… En nee, dat zijn nu eenmaal niet de leukste gedachten, maar aan de andere kant… Ik moet er weer even doorheen. Even door de pijn, door de emoties die mensen weer bij me te weeg brengen en hoe voorspelbaar dat ook mag zijn… Het heeft weer tijd nodig om uit het dalletje te komen en intussen vooral lief, leuk en aardig proberen te zijn, terwijl je eigenlijk van binnen zoiets heb… Wat moet ik hier nu weer mee, ik kan even niets met deze gedachten en kan het ook niet parkeren, want het is een actieve gedachte in mijn hoofd. Ik weet wat de gedachte veroorzaakt heeft, maar kan het nog even niet parkeren of verplaatsen dat het gangbaar is.

De gedachte dat mijn ouders nog jong zijn, en nog zeker (als het goed is) tientallen jaren mee gaan, dat is op zich wel prettig, maar er spelen meer gedachten in die zin, waar ik dan weer in het daten mee geconfronteerd word… Sommige vrouwen zijn gewoon zo hard, en dan word er gezegd dan mannen bot zijn… Ik geloof dat ze mij dan nog niet goed genoeg kennen… Dat kan ook niet, want als je een vent al afwijst omdat ie alleen maar losse flodders schiet, hoe wil zo’n persoon dan ooit een diepgaande relatie aangaan die verder komt dan een penis in de vagina. DAMN!

* Sorry, was even een flinke frustratie post, het is niet de bedoeling mensen hiermee te kwetsen, maar wel mijn gevoelens even te kunnen uiten. *

Deel dit: