Inmiddels ben ik alweer 18 dagen zonder testosteron. De bijwerkingen van het geen gebruik zijn inmiddels ook een stuk sterker te merken dan mijn vorige blog die ik schreef na een week zonder testosteron. Wil je graag weten hoe het tot nu is verlopen? Lees dan snel verder!
Mijn endocrinoloog gaf vooraf al aan dat er verschillende bijwerkingen konden ontstaan bij het stoppen met testosteron. De bijwerkingen die genoemd werden zijn soms mannelijke opvliegers, vermoeidheid en een verminderd libido.
Tot nu toe heb ik in elk geval geen opvliegers gehad bij het stoppen van de testosteron. Wel ervaar ik inmiddels ook de andere bijwerkingen bij het stoppen van de testosteron.
Verminderde libido
In de eerste week had ik zelf nog niet echt het gevoel dat mijn libido veranderd is. Echter is de behoefte aan seksualiteit of het gevoel van seksuele opwinding nagenoeg verdwenen in de afgelopen week. Dubbelzinnige opmerkingen maken ben ik overigens nog wel goed in, maar afgelopen dagen heb ik niet gemasturbeerd, terwijl ik dit mét testosterongebruik toch tenminste twee keer per dag deed. Het contrast / het verschil van met of zonder testosteron is daarmee wel groot te noemen en ik kan daarmee wel echt vaststellen dat zonder testosteronmedicatie de libido (fors) is afgenomen. Sterker nog, mijn libido niveau ligt nog lager dan vóór mijn testosterongebruik.
Toegenomen vermoeidheid
Ik zeg altijd: “Waar het lichaam niet is zoals deze is ontworpen, is vermoeidheid betrokken.” Dat is iets wat mij wel duidelijk is en ook duidelijker word in mijn werk als thuishulp. Ik merk de toegenomen vermoeidheid op verschillende vlakken, zowel in het aantal uren slaap dat ik nodig ben om uitgerust mijn bed uit te kunnen komen. Met mijn testosterongebruik had ik elke nacht genoeg aan 7 tot 7,5 uur slaap. Nu heb ik toch wel 8, maar liever zelfs 8,5 uur nodig om uitgerust wakker te worden. Maar het uitgeruste niveau haalt gewoon niet de hele dag dat ik mij dan fit en vitaal voel, iets wat ik mét de testosteron wel kon.
De gevolgen van deze vermoeidheid trekt dan ook wel verder door naar een algehele lusteloosheid dat ik nergens zin in heb om te ondernemen als ik klaar ben met de verplichtingen uit mijn werk. Hoewel ik dan wel zo ongeveer eens per maand de dierentuin bezoek (vind ik inspirerend en ontspannend), heb ik dat in deze periode ook gedaan en zie ik dan niet als een vermoeiende activiteit.
Algemene conclusie tot nu toe
Ik kan wel stellen dat het niet gebruiken van testosteron voor mij een negatieve ervaring is. Dit met name door mijn energiepeil en de toegenomen vermoeidheid. De vermoeidheid leidt er vervolgens ook toe dat andere zaken, zoals de libido afneemt en in zijn geheel het gevoel futloos is. Daarnaast merk ik dat ik nogal prikkelbaar kan hebben en sneller mijn concentratie weg is in een gesprek. Ik merk in mijn smaak / eetbehoefte tevens dat ik meer zin in zoetigheid heb, terwijl ik met de testosteron juist meer behoefte had aan vlees.
De proef zonder testosteron duurt nog ongeveer 10 dagen. Daarna start ik weer met testosteron waar ik ook wederom over zal bloggen.
Hey Romano,
Ik heb niet je vorige blog gelezen maar vind dit wel herkenbaar. Partner heeft inmiddels zijn tese behandeling gehad. (Negatief) En hij heeft precies dezelfde klachten welke jij omschrijft, hij mag binnenkort starten met de zalf. Ik hoop dat hij dan ook enorm opknapt dat zou een enorme opluchting zijn. Verder wil ik nog even terugkomen op wat je toen eens zei over een tese behandeling en jou zicht daar op. Mijn partner wou dit echt graag zelf maar jij hebt weldegelijk een goede inschatting gemaakt op die behandeling. Ik denk ook dat elke man/stel met klinefelter de operatie goed moet afwegen want de operatie is erg zwaar, negatieve uitkomst erg naar en de man (en indirect daardoor ook de partner, zeker in geval van autisme.) voelt zich lichamelijk en emotioneel ook erg slecht naderhand. Overigens vinden we de nazorg ook erg tegenvallen, zelf achter dat testosteron gedoe aan en echt het gevoel van uitslag is negatief en dus ben je eigenlijk afgeschreven en doe je er niet toe, tenminste dat is dan óns gevoel. Hopelijk voel je je snel wat beter wanneer je je behandeling start. Bedankt voor je openheid, daar hebben wij in ieder geval veel aan. (Partner is niet zo van het lezen en opzoeken van info maar zo kan ik hem wel helpen.)
Groetjes