Ik heb eerlijk gezegt een tijdje getwijfeld om deze blog te gaan schrijven, want ik doe dan weer eens een (flink) boekje over over mijn seksleven… Aan de andere kant was het; waarom niet, als iedereen weet, dan word je er niet kwetsbaarder door… Dus vandaar dat ik toch maar eens een blog erover ben gaan schrijven…
In mijn boek schreef ik een hoofdstuk over Klinefelter en seksualiteit, waarbij ik met name me druk maakte over het formaat van mijn penis. In de periode ben ik ook onzeker geweest daarover, kon ik wel vrouwen voldoende bevredigen tijdens de penetratie tijdens de seks? Vormde dat geen belemmering in het genot van mijn (bed)partner? Het waren vragen die mij bezig hielden en daarom gaf ik ook mede tips in het boek hoe je toch je (bed)partner kunt verwennen… Want, zou het formaat van de penis er toch toe doen of toch niet?
Inmiddels ben ik 2 relaties dan verder, de eerste relatie na de diagnose stelde niet veel voor, de tweede relatie des ter meer en heb ik ook veel en vaak seks gehad met haar, soms wel tot 4 keer per dag, als het even kon. Ik vond het ook prima, want door de testosteron (die ik elke dag op mijn lijf smeer), heb ik mede een verhoogde libido, kon dat ook makkelijk. En zo niet, dan kan ik altijd nog een beetje bijsmeren. Na de relatie die uit ging in augustus, was ik natuurlijk gewend veel en vaak seks te hebben en met mijn libido, die nog steeds hoog is, zocht ik dan wel naar alternatieven… Het kwam neer uiteindelijk op scharrelen, of heel plat gezegd: Neuken zonder een relatie en gaan met de banaan.
Dat was toch weer wat nieuws voor me, sowieso heb ik vaker met haar seks gehad, maar waar ik vooraf wat bang voor was voordat ik daar mee begon: mijn piemel is niet zo groot, in elk geval: niet zoals elke jongen in de kroeg beweert over zijn lul. Dus zou ik haar dan wel kunnen bevredigen. In relaties is het toch anders, en ook al wilde de 2e relatie graag seks met mij en kon ik haar goed bevredigen, daar was wel iets meer aanwezig dan alleen seks; namelijk ook liefde. Nu was het alleen seks en een beetje vriendschappelijke band. Niets meer en niets minder. En daarvan verwachtte ik toch wel van te voren meer dat “Size does matter” binnen de seks, al zou dat wellicht voor sommige vrouwen dan ook zo gelden. Maar bij mijn (inmiddels ex-)scharrel bleek het formaat van mijn lul er niet zo toe te doen. Wat ze juist wel belangrijk vond is dat ik haar behandelde als een vrouw, respectvol en liefdevol. Met haar heb ik dan ook een aantal keren afgesproken met een seks-intentie en wat ik als een wonder beschouwde, dat ze ook vaker wilde afspreken… Dat, terwijl ik juist dacht dat het formaat van mijn lul er meer toe zou doen, bleek bij deze vrouw er helemaal niet toe te doen… En ze vond juist wel dat ik haar voldoende bevredigde, anders kon ze ook een andere vent zoeken immers die seks wil hebben met haar, maar dat gebeurde juist niet, althans, tot ze een jongen bij het uit gaan wel leuk vond en wilde onderzoeken of daar een relatie in zou zitten. Jammer, maar helaas… Dat is het risico van het scharrelen denk ik dan.
Later heb ik nog eens seks gehad met een ander meisje, wel minder knap… Maar toch, ook weer seks mee gehad en ook daar was ik wel wat bang voorafgaand of ik met mijn lul haar wel kon bevredigen. Maar ook zij ervoer de seks als prettig en wil in elk geval een volgende keer weer afspreken voor seks, dus blijkbaar is het voor haar ook voldoende bevrediging met mijn lul, wat eigenlijk ook weer goed is voor mijn ego als het gaat om de seksuele prestaties… Dus eigenlijk is het moraal van het verhaal… Size doesn’t matter, in elk geval niet bij de vrouwen waarmee ik dan afgelopen maanden seks mee heb gehad. En eigenlijk… Geeft me dat wel een gerust gevoel van zekerheid…
Voor nu is het eigenlijk wel prima, als het gaat om de seksuele behoefte vervullen door middel van scharrelen… Al zal ik op termijn toch wel weer een vaste relatie willen met een leuke dame… 🙂